En yakındığım durumlardan biri. Ülkede fikirlerimizi paylaşamamamız. Demin sevincimi paylaştığım bir yorumda dediklerimin yanlış olduğunu söyleyen iki kişi çıkmış. Daha sonra bir kişi baya bana karşı oldu. Sinirinden, öfkesinden aynı şeyleri dediğimizi bile anlamadı. Sağlık konusunda ikimizde aynı şeyi söylediğimizi anlayınca. İslamiyette reglin kirli olmadığını söyledi. Zaten başından beri bildiğim. Hatta çocukluğumdan beri bildiğim şeyi durmuş bana açıklıyor. Altta kalmak istemedi galiba. Anladığım kadarıyla Hadisleri çok ön planda tutmuş kendileri. İlk başvurmamız gereken kaynak Kur'an-ı kerim daha sonra eğer o konu hakkında bir şey bulunamıyorsa hadisler gelir. Ve arkadaş diyor ki. kur'an-ı kerimde evet ilişki kurmayın diyor ama peygamber efendimizde oruç tutmasınlar, namaz kılmasınlar diyor. Bu yüzden yapmamalıyız diyor. Bende diyorum ki ilk önce Kur'an-ı Kerime bakılmalı diyorum. Ve arkadaş beni benden çok iyi biliyor olsa ki bana harici dedi vay be. Bilip bilmeden konuşmak çok güzel değil mi?! Pislik olmayan küçük tuvaletin çıktığı delikten bile çıkmayan kanın abdesti bozduğu nasıl söylenebilir. Aklım almıyor. Gusül abdesti de almamıza gerek yokmuş, sadece ilişkiye girildikten sonra ya da bilinçli olarak çıkan şeyden sonra gusül abdesti almak zorundaymışsın . Ben yıllarca gusül abdestini doğru aldım mı diye hep içimde bir kuşku ile oruç tutuyor namaz kılıyordum. Bu kadar takmamın sebebi bu. Annem ise yedisinde neyse yetmişinde de odur. Sözü annemi karşılıyor. Asla kendini değiştirmez. Ben buyum, ben böyle gördüm deyip duruyor. Ha bir de dinlemiyor. Ah bir dinlese sonra da 'bana göre senin dediklerin yanlış.' diyor bende 'Senin düşüncelerin de bana göre yanlış.' diyorum Allah'a şükür öyle düşünemezsin demiyor. Bunu dememdeki kasıt anneme ne kadar düşkün olsam da düşüncelerimi ona göre yoğuramam ben bir bireyim annem bir birey. Beni büyüttü, bu yaşıma getirdi asla saygıda kusur etmem lakin ailenizle düşünceleriniz de aynı olacak diye bir durum yok. Ve bir şey demek istiyorum. Karşınızdaki insan hakkında eğer kesin bir şey bilmiyorsanız, kanıtınız yoksa. Kesinlikle kesin bir şey söylemeyin. Bana göre bir insanın zekasını ne kadar fazla kesin konuşuyor kesinlikle bu belirliyor. Bir insanın kalbini bilmiyorsan, sadece gördüğün ile yorum yapıyorsun nasıl adın gibi biliyormuş gibi kesin konuşulur anlamıyorum. Bana her zaman kesinlik ile laf atıyorlar sırf düşüncelerimin farklı olmasından dolayı. Neden sorgulmak suç mu oldu. Sorgulamayım, denemeyim mi? Sonra bu dinden çıkmış gibi çok büyük bir laf atıyorlar, benim kalbimi bilmeden laf atmaları ne kadar cahil olduğunu belli ediyor. Son diyeceğim. Kim ne düşünürse düşünsün, sen ne düşünürsen düşün yine insan kendi bildiğini yapacağı için. Fazla kafaya takmamak gerekiyor. Elinde sonunda kafaya takmamamayı öğreneceğim :D
Yorumlar
Yorum Gönder